ser du, eg er ei vanleg jente
huda mi har sprokke på hendene
eg har små hår på fingrane
og over leppa og nesten
overalt på kroppen
dropar fell frå rekkverket
når eg kjem borti
elva skil seg kring støvlane
eg har øvd meg på ei grashoppe
og på graset
når det surklar om våren
først lyd så stille
viss det er nokon der
Fra side 20 i diktboka Systrer kan bli like gamle av Juliane Rui
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Trivsel!